BABALAR VE KIZLARI!! (Ağlama Garantili)

0 YAŞINDA

Baba :
Ne kadar da güzel. Şimdi bu küçücük şey benim kızım mı…
Gözleri de bana ne kadar çok benziyor…

Kızı :
Bu gözlerini benden hiç ayırmayan adam babam olsa gerek…

5 YAŞINDA

Baba :
Prensesim benim, güzel kızım…
Söyle bakalım baban sana ne alsın…¿

Kızı :
En çok babamı seviyorum…
Babam, niye annemle uyuyor…¿
Hep benimle uyusun, başkasını sevmesin…

10 YAŞINDA

Baba :
Gittikçe yaramaz oluyor, kime çekti bu kız…¿

Kızı :
Ben babama aşığım…
Büyüyünce babam gibi erkekle evleneceğim…
Babam bu ay harçlığımı arttırır mı…¿

15 YAŞINDA

Baba :
Ne kadar da çabuk büyüdü…
Eve de gittikçe geç kalmaya başladı, bu gidişle başına kötü bir şey gelecek…

Sanırım daha sert konuşmalıyım…

Kızı :
Babam yüzünden arkadaşlarımla istediğim kadar vakit geçiremiyorum…
Bana baskı uygulamasından nefret ediyorum…
Ne zaman özgür olacağım…¿

20 YAŞINDA

Baba :
Artık sözümü dinlemiyor, benden giderek uzaklaşıyor…
Kendi parasını da kazanmaya başladı ya, bana ihtiyacı kalmadı tabii.
Uzun zamandır tatlı bir-iki laf geçmedi aramızda zaten…
Evi de sürekli erkekler arıyor. Galiba kızım elden gidiyor…

Kızı :
Her dediğime alınıyor, beni bir türlü anlamıyor…
Hele geçen gün giydiğim mini eteğe karışmasına ne demeli…¿
Evden ayrılıp, kendi hayatımı kurmalıyım…
Çocuk muamelesi görmekten bıktım artık!…

25 YAŞINDA

Baba :
Bir gün bunun olacağını biliyordum…
İşte evleniyor…
Zaten aramız eskisi gibi değildi…
Şimdi bir de kocası var…
Prensesim beni terk ediyor…:((

Kızı :
Böyle bir günde bile o mutsuz ifadeyi takınmasının ne lüzumu var ki…
Biliyorum, onu bir türlü içine sindiremedi. Bu yüzden yapıyor…
Kendi hayalindeki damat değil ya!…
Sanki birlikte yaşayacak olan o…

30 YAŞINDA

Baba :
Çok az görüşüyoruz. Daha sık bir araya gelsek ne iyi olur…
Hem torunlarımı da özlüyorum…
Kendi arkadaş çevrelerinden fırsat bulup da bize gelemiyorlar ki…

Kızı :
Babamları da çok ihmal ediyorum galiba…
Yine telefonda çok üzgün geldi sesi…
Hafta sonu onlara sürpriz yapmak en iyisi…

40 YAŞINDA

Baba :
Kızım, benim entelektüel düzeyimi yeterli bulmuyor…
Ona göre çağın gerisinde düşünüyormuşum…
Oysa küçükken derslerine hep ben yardım ederdim…
Anlayamadığı bütün problemleri bana sorardı…
Şimdi beni beğenmiyor…
Bir daha onunla asla politik tartışmalara girmeyeceğim…

Kızı :
Babam giderek daha da çocuk gibi davranıyor…
Sürekli bir şeylerden yakınıyor…
Gerçi son zamanlarda sağlığı da iyi değil ama…
Ya ona bir şey olursa…¿
Zaten hiçbir zaman dilediği gibi bir evlat da olamadım…

45 YAŞINDA

Baba :
Kızımın mutlu bir yuvası olması ne güzel…
Gözüm arkada gitmeyeceğim. Her şeyi kendi başardı…
Onunla gurur duyuyorum…

Kızı :
Babam için çok endişeleniyorum. Onu kaybetmeye hazır değilim…
İlaçlarını da hep ihmal ediyor zaten…
Allah’ım onu benden alma!

50 YAŞINDA

Baba :
Dünyada mutlu kal kızım !…

Kızı :
Seni çok özleyeceğim ve arayacağım babacığım…
Şimdi ben kime danışacağım, kim yardım edecek bana…¿
Ne olur gittiğin yerde çok mutlu ol…
Ve hep yanımda olduğunu hissettir,
Ne bileyim ben, arada sırada işaretler yolla mesela…
Ah babacığım! Sensiz nasıl yaşayacağım…¿

55 YAŞINDA

Kızı :
Sen gideli, seni daha iyi anlıyorum babacığım…
Keşke seni hiç üzmeseydim demeyeceğim,
Çünkü “keşke”lerin hiçbir şeyi değiştiremeyeceğini biliyorum….
Yine de beni duyuyorsan, lütfen seni
üzdüğüm her gün için çok ama çok pişman olduğumu bil olur mu…¿
Babalar ve kızları, başka hiç kimsenin anlayamayacağı bir dili bilirler ve konuşurlar kendi aralarında. Kendilerine ait bir dünyaları vardır ve mutlu, huzurlu yaşarlar o dünyada.

Babasının kocaman elinin içine kendi minicik elini koyup güvenle yürür yolda küçük kız. Birlikte, baş başa, tiyatro oyunlarına giderler, sergilere, şiir ve hikaye yarışmalarına, İstanbul’u keşfetmeye, Boğaz’a, edebiyatla ve güzel kelimelerle anlatılan hayatın gerçeklerini keşfetmeye..

Yaşamı birlikte keşfederler babalar ve kızları.. Yıllar sonra yolda babasının elinden tutmuş giden küçük bir kız görürse eğer genç kız, ‘eski zamanları hatırlar, dolar gözleri..
‘Bana bir masal anlat baba’ der kız babasına, o da her gece yatmadan önce, kendi hayal gücünden çıkıp bütün dünyayı kapsayan, hayatı yansıtan masallar anlatır kızına. Elini tutar, uykunun sihirli ülkesine gitmesini beklerken..

39 derece ateşle yatarken, sayıklarken küçük kız yatağında, babası gelip ne kadar ateşi olduğunu anlamak için dudaklarını alnına dokundurur.. Küçük kız büyüyünce anlar ki hayatı boyunca bir daha hiç kimse onu aynı şefkatle öpemeyecektir. Bütün küçük kızlar babalarının prensesidir.
Genç kızın yüreği, tanıştığı bütün erkeklerden önce, herkesten en önce, babasına aittir. Babalar ve kızları, daha sonra hiç yakalayamayacaklarını bildikleri bir huzur ve güvenle yaslanırlar birbirlerine hayatta.

Baba bir sığınaktır kızı için, yaşamın fırtınalarından, yıpratıcı gerçeklerinden, canını acıtan bütün her şeyden uzaklaşmak istediği zaman sığınabileceği sessiz ve güvenli bir liman gibidir. Kızı hangi yaşta olursa olsun, çaresizlik içinde boğulurken dahi, elini uzatıverirse babasına, babasının elini tutacağını bilir. Asla bırakmayacağını da..

Güzel bir Cuma Günü'ne böyle açıklı bir yazı ile başlamak istemezdim ama ben ağladım sizde ağlayın :)) 

şaka şaka tabiki çok begendim , 

hemen paylaşmak istedim..

gözyaşlarıma hakim olamadım...

Ben hala babasına AŞIK hiç büyümeyen ufak bir kızım zaten.

Canım babam 2 aydır görmüyorum, mis kokusu burnumda..:(

bu hikayede üzerine bingo oldu yani...

"ANNE GEZİNDİĞİN BAĞ,

BABA YASLANDIĞIN DAĞ GİBİDİR! ne güzel demiş kim demişse dimi?

50 - 55 yaşındaki yazı özelikle krize soktu beni zaten :(((

şöyle ki;

üst tarafta yazanların bazıları bana uymuyor aslında...

çünkü ben asla ailemin sözünden çıkan asi bir evlat olmadım...

her zaman karşılıklı sevgi - saygı ve güven içerisinde olduk..

benim için herkesten önce Ailem geldi...

Ben babamın ve annemin değerini 15 yaşında da çok iyi biliyordum, şimdi de çok iyi biliyorum.üzmedim onları hiç..

hayattaki tek vazgecılmezimdir onlar benimm..

allah başımdan eksik etmesin..

bu yaşıma kadar ne annemi ne de babamı en ufak derecede kırmadım..kırılmadım..

bu yüzden vicdanım ve gönlüm çok rahat...

Lütfen sizde anne ve babanızın değerini onlar yanınızdayken bilin...

İş işten geçmeden..

Onlarla bol bol vakit geçirin, zaman ayırın..

Bu hikaye çok güzel bir mesaj veriyor...

Onlara  sizin için ne kadar değerli olduklarını  hissetirin lütfen...

Bizi büyütüp bu yaşlara getiren , her dediğimizi yapan bizi asla terketmeyen ailelerimize ne yapsak azdır..

Bir daha dünyaya gelirsem eğer, yine aynı anne ve babanın evladı olarak gelmek istiyorum...;)

Bu kadar duygusallık yeter...

 babama kavusuyorum haftaya...

artık benden iyisi yok...

Güzel bir hafta sonu geçirin...

sevgilerimle..

Günün sözü!

 En sevdiğim sözlerden biridir aynı zamanda!

"Savaşın tam ortasında ; Komutansız Kalmak gibidir Babasız Kalmak" :(